Chemokuur 6, de laatste !!

Maandagmorgen werd ik wakker van het zoemen van mijn wekker. Ik druk hem uit, het is nog zo vroeg. Ik ga even naar het toilet, als ik mijn gordijn een klein beetje opzij schuif om te kijken wat voor weer het is, ben ik verrast.
"Oh" roep ik uit, "wat mooi" alles is prachtig wit, het heeft gevroren, ook mijn auto is helemaal bevroren, en het lijkt heel koud. 
Brr ik hoef niet te krabben om naar het werk te gaan. Hoewel ik dat natuurlijk veel liever deed dan mijn laatste chemokuur ondergaan. Heb medelijden met mijn collega's die staan te krabben op dit moment, en heel gemeen van mij,.. ik kruip nog even onder de wol.
Als ik me klaarmaak en onder het tandenpoetsen in de spiegel kijk, ben ik toch blij dat ik niet naar het werk hoef. Ik zie er moe uit en zelfs als ik me opgemaakt heb en mijn pruik opzet, is het niet de oude Carolien.
Geen visitekaartje voor mijn werk achter de receptiebalie bij In de Bres.
Gelukkig zitten er andere prachtige vrouwen die het geweldig doen.

Na een tijdje toch maar naar beneden en ga ik mijn ontbijt klaarmaken. Onder het klaarmaken van mijn budwigpapje** hoor ik al sms'jes binnenkomen.
Ook op mijn blog is gereageerd, berichten via mail, appjes komen binnenwaaien, wat een techniek en wat heerlijk dat mensen al zo vroeg aan me denken en mij bemoedigen, en het allerbelangrijkste....voor mij bidden.

Ik pak mijn medicijnen die ik een uur voor de chemokuur in moet nemen.

Een lekker bakje koffie aan mijn gezellige eettafel, en dan is er quality time tussen God en mij.
Ik pak mijn bijbeltje, die er gehavend uitziet, ezelsoren en geel gemarkeerde teksten, korte kreten die ik heb genoteerd van een goede preek, bladeren die los zitten, dat boek is als brood voor mij.
Als mijn ziel honger heeft, pak ik Gods woord wat leeft .


Voordat ik naar het ziekenhuis rijd, ga ik nog even met Anita, mijn zus, naar de winkel voor wat lekkers voor de zusters. Het is immers een beetje feest vandaag,.... mijn laatste chemokuur
Fennie is er weer en dat geeft een heel vertrouwd gevoel.
Als ze het infuus klaarmaakt, en de dikke naald in mijn ader drukt, gaat het gelijk goed.
Ik voel haast geen pijn en hij zit in één keer goed.!

Wat ben ik blij.

Thank you all.

Dinsdag werd ik wakker met vuurrode wangen, ze gloeiden helemaal, één van de bijwerkingen van de chemo. Heb er de hele dag uitgezien als een gezonde boerendochter. Voel me vandaag toch wel zo goed dat ik zelf even een boodschapje heb gedaan.
Woensdag had ik keelpijn en de hoofdpijn komt ook weer een beetje opzetten.
Donderdagmiddag kreeg ik erg veel last van alle spieren, mijn hele lichaam deed zeer.
Ben gewoon helemaal op.
Ik ben zo blij dat dit de laatste kuur was, niet over drie weken weer een klap.
Het zit erop, mijn collega's zeiden regelmatig tegen mij "je kunt het" en inderdaad,..
ze hebben gelijk gehad!

http://www.tegenkanker.nl/kanker/voeding/budwig-papje.html