Aankomende maandag is het drie weken geleden dat ik mijn laatste kuur heb gehad. Hoef gelukkig niet naar het ziekenhuis om weer een chemokuur te ondergaan, geen klap onderuit, maar rust.Wat vallen mij deze laatste twee kuren tegen. De vermoeidheid voelt als totale krachteloosheid.
Afgelopen woensdag moest ik naar de bedrijfsarts. Onderweg branden de tranen al in mijn ogen, wat moet ik vertellen, hoe zal het gaan. Ik krijg vandaag een nieuwe arts, weer een onbekende.
In de wachtkamer neem ik een kopje cappuccino, in mijn linkerhand heb ik een zakdoek ..mijn ogen tranen zo. Make-up kan de vermoeidheid niet meer van mijn gezicht afhalen.
Probeer een volkomen oninteressant blad te lezen die op de tafel ligt. In grote letters zie ik staan "Tatjana komt opnieuw in de playboy"..... tja.
"Mevrouw van Halsema, komt u maar binnen hoor". Ik neem mijn cappuccino mee, en laat Tatjana voor wat ze is. Loop achter de arts aan, bij de deur laat ze mij voorgaan in haar kantoor.
Als ze achter haar pc kruipt en mij voorleest wat haar voorganger heeft genoteerd over mij, en mij uiteindelijk vriendelijk vraagt "hoe gaat het nu met jou?" begin ik te vertellen, "Ik rolde er best goed doorheen en dacht, ik ben er bijna, maar dit valt me zo tegen. Ik voel me zo slecht en zie er slecht uit."
Ik weet niet hoe jij er normaal uitziet zegt ze,.. ik moet lachen, natuurlijk weet ze dat niet, ik zeg,.. "normaal probeer ik er goed uit te zien, als een optimistische krachtige vrouw, met glanzende ogen, die blij is, en lekker oma is".... (zoals hieronder een half jaar terug)
 |
"Ik wil zo graag even naar het werk, even een kopje koffie drinken.
Daar kwamen de tranen. Ik zeg, "ben zo vreselijk moe."
De arts kijkt me begripvol aan "Het is volkomen normaal" zegt ze, en bied mij een tissue aan.
"de meeste vrouwen die hier komen kunnen de eerste kuren goed aan maar de laatste 2 vallen altijd heel zwaar. Je moet nu echt alleen maar leuke dingen doen en gewoon aan jezelf denken dit hoort bij het proces, het heeft gewoon tijd nodig. Je gaat nu nadenken, nu komt de tijd van verwerken wat er is gebeurd, en dat kost ook energie".
Pfff oke! Het is dus normaal, maar ik heb het gevoel dat ik met lege handen sta.
Donderdag lag er sneeuw, prachtig, maar ik heb geen puf om mijn pad te vegen. Voel me haast bezwaard tegenover de postbode.
Vrijdag was JanPeter (schoonzoon) vrij en die heeft voor mij de sneeuwprut weggeveegd en een paar andere klusjes gedaan.
Ik helemaal blij, ook omdat Wendy meegaat om boodschappen te doen, alleen lukt me dat niet. En Floortje, die functioneert als batterij voor mij.
Kleinkinderen... ze blijven mij energie geven.
Gelukkig gaat het elke dag iets beter. Over een half jaar ben ik weer de oude hoop ik, vertrouw ik.
Hallo lieve tante,
BeantwoordenVerwijderenHet is een tijdje stil geweest vanaf onze kant, heb nog aantal keer geprobeerd een bericht te posten, maar vanaf de tablet was dit niet mogelijk (veld voor invoer naam niet beschikbaar). Nu maar even via een pc.
Wat een lekker gevoel om de kuren afgesloten te hebben! Wel jammer dat juist de laatsten nog veel energie vragen en "veel" bijwerkingen hebben.
Ik hoop dat deze bijwerkingen dan ook snel weer mogen vertrekken en dat je snel op mag knappen en weer kan genieten van de mooie (kleine) dingen om je heen.
Mooi om te lezen dat je wel energie en vreugde weet te halen uit je kinderen en klein kinderen. Een gezin om trots op te zijn!
Hoop dat je / jullie een mooie december maand tegemoet gaan met mooie feestdagen en als afsluiter een mooie jaarwisseling die dit "zware" jaar mag afsluiten.
We hopen met je mee dat je over een half jaar weer de "oude" mag zijn.
We denken aan je.
Liefs uit Bedum.
René en fam.
BeantwoordenVerwijderenVan de week aan je gedacht, voor je gebeden en zojuist je blog even gelezen.
Voor jou:
Ps. 1 :3
Zij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt zij vrucht,
haar bladeren verdorren niet.
Alles wat zij doet komt tot bloei.
( lichtelijk aangepast)
Vergeet niet dat de wintertijd die nu in de natuur aanbreekt geen tijd is van sterven maar van volmaakte planning: wachten, energie opslaan, uitbotten.. om daarna veelvuldig vrucht te kunnen dragen.
Liefs
Krijn
Lieve Carolien,
BeantwoordenVerwijderenEn dan zijn de kuren voorbij en wil je er weer vol tegenaan...
Achter je laten, je leven weer oppakken...ik snap dat wel ;)
Het is mooi om te lezen dat je geest heel andere dingen zegt dan je lichaam.
Dat geeft aan dat je er goed door heen gekomen bent!
Wat mogen we God daarvoor dankbaar zijn.
Vanuit Sneek bid ik je een goed herstel toe!!
We hebben hier een daglichtbak staan, zullen we die naar je toe brengen??
De dagen zijn nu zo donker en het energiepeil van half Nederland is naar beneden gezakt.
Die lamp helpt echt! Een kuurtje van 10 dagen kan je net even een duwtje in de goede richting geven, lieverd..;)
Check het wel ff met een arts, want ik heb geen verstand van of het in jouw geval kan.
Laat je me het even weten???
dikke knuf!
Gellius en Janine