Best spannend vandaag, na drie keer dezelfde kuur te hebben gehad, weet je een beetje waar je aan toe bent, en heb je het gevoel, ik heb het onder controle. Ben wel een beetje een controlfreak.
Je weet dat je een paar dagen flink misselijk bent, en daarna weer opknapt. Maar vandaag krijg ik een ander soort chemo, bespaar me al de moeilijke namen van de chemo, het is en blijft chemo. Het is een andere samenstelling met andere bijwerkingen. Ik mocht vandaag ook niet op mijn favoriete schoonheidssalonstoel zitten, de zuster had liever dat ik op bed ging liggen. Oh?.. ik voel een beetje verwarring in me opkomen.
"Je kunt allergisch gaan reageren op de kuur" zegt Fennie, mijn verpleegster. "Zoals"? vraag ik haar een beetje sceptisch. Dikke keel, draaierig worden, wegvallen, prikkelende benen,.... ik wist genoeg, niet leuk allemaal.
Oeps Heer, laat ik niet allergisch zijn, alstublieft niet. Ik voel me onzeker, de zuster zegt nog, "maak je geen zorgen, als dat gebeurt stoppen we gelijk en dat roepen we de oncoloog erbij" tja, daar wordt ik rustig van zeg.
Fennie gaat een mooie ader zoeken om te prikken. Na weer een poging in mijn linkerarm, wat weer niet goed gaat, (Wendy bekijkt het op afstand en ziet aan mijn gezicht dat het pijn doet, ze glimlacht lief naar mij) toch maar kiezen voor de hand, daar lag een mooie volle ader. De naald gaat er zonder problemen in. De eerste zak met zoutoplossing vloeit mijn lichaam in.
Daarna komt de gevreesde zak, met in mijn ogen allergische rommel. Het eerste kwartier zal duidelijk maken of ik allergisch ga reageren. Ik sluit mijn ogen, en bid, en ik weet, velen met mij. Fennie houdt me goed in de gaten, en dat voelt vertrouwd.
Ik krijg een hapje te eten, Wendy mag een maaltijd halen uit de personeelskantine. Haar broodje is veel lekkerder dan die van mij. Ik kijk afgunstig naar haar broodje. Broodje gezond met brie. Ik moest het doen met een broodje kaas en een broodje ham. Mijn blik zegt genoeg, ik krijg de helft van haar lekker broodje. Goed opgevoed hé ;-}
Rond 1 uur gaan we weer naar huis. Voel me prima.
Om 4 uur brengt Wendy mij naar Frits en Froukje. Ben nog steeds niet misselijk.
Ze hadden ook gezegd dat de misselijkheid minimaal zal zijn bij deze kuur, en dat is weer een prettige bijkomstigheid. Wel kan ik later in de week last krijgen van griepverschijnselen, en van flinke spierpijn, maar zover is het nog niet, voel me nu goed, en heb zelfs zin aan een nieuw bericht voor mijn blog.
Heb lekker gegeten, even gelegen, even gezellig bij Frits en Froukje gezeten, en om half 11 ga ik naar bed, voel me nog steeds goed. Wel wat wit om de snoet.
Slapen gaat moeilijk, lig wat te draaien. Maar als ik 's morgens om 9 uur wakker wordt voel ik me prima.
's middags wordt ik weer naar huis gebracht, en geniet van het feit dat deze kuur me tot nu toe reuze meevalt. Dat wil ik jullie toch even vertellen.
Bedankt voor jullie gebed.
God is goed!
Mooi dat je er zo, op het eerste oog, makkelijk door rolt. Zou geweldig zijn als dat zo blijft.
BeantwoordenVerwijderenEen beetje spierpijn is niet zo erg als misselijkheid.
Haha, die lieve Wendy. Deelt haar lekkere broodje met haar hunkerende moeder, geweldig.
We zijn erg dat het zo goed gaat deze x.
een dikke knuffel, Niedeke
Ja dat hoop ik ook.
BeantwoordenVerwijderenDie hunkerende moeder heeft wel haar soep afgestaan aan Wendy ;-)
Maar idd het is een lieverd.
hai Carolien,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je je tot nu toe goed voelt.
Jebent toch alweer op de helft van de week....
Ik bid dat het zo mag blijven, dat alleen het nuttige van de kuur in je lichaam het werk mag doen en de bijverschijnselen uitblijven.
sterkte verder...;)
liefs...
Lieve Carolien. Veel sterkte! Anneke d. H. IdB
BeantwoordenVerwijderen