Oorlogspad

Twee flesjes bier zet ik op de loopband van de kassa.
Ik ga op oorlogspad.
Al mijn nieuwe frisse plantjes hebben geen blaadjes meer. Ze staan erbij als zielige sprietjes. De slak dat is de grootste vijand in mijn tuin.
Aangezien ik liever geen korrels gebruik, ben ik regelmatig in de weer met bier.
Vandaag waren Jesse en Floortje bij mij, zij willen ook op oorlogspad, wat een feest. Het kleine dappere kereltje van 4 en zijn grote zus van 7 zijn druk op zoek naar slakken. Met enige schroom wordt de slak met de plastic ikea vork in het lege kwark bakje geschoven.
In een mum van tijd zitten er wel 25 slakken in hun bakje.

Natuurlijk is het psychologisch onverantwoord, maar als ik de kinderen vertel hoe verwoestend slakken kunnen werken door mijn bijna opgevreten sla, radijsjes, bietjes te laten zien, krijg ik begripvolle blikken.

"Slakken lustten heel graag bier." zeg ik tegen de kleintjes en zonder enig schroom schenken ze hun bakjes vol met het blond schuimend bier.
Mijn geweten wordt enigszins gesust, bij de wetenschap dat ze in ieder geval een tipsy eind hebben.

Als ik de kleinkinderen uitzwaai zegt Floortje "oma bel maar hoor als we weer moeten komen voor de slakken."
Ik draai me om en het eerste wat ik zie op mijn tuinpad...
Juist ja een nieuwe slakken familie. 
Biertje??