* Chemokuur 3

Maandag 17 september was het weer zover. Om 11.00 uur  zal ik mijn derde chemokuur ondergaan. Rond de klok van 12.00 uur krijg ik een lunchpakket, drie broodjes met een kopje soep erbij.
Toen ik mijn lepel pakte en mijn soep wilde roeren, lagen er 11 gehaktballetjes op mij te wachten, ze glimlachten naar me, 4 eetlepels bouillon hadden ze maar om in te zwemmen. Dit alles in één beker soep. Hoezo de zorg wordt duurder ;-)

Het inbrengen van het infuus ging niet zo lekker, de verpleegster moest twee keer prikken. Toen het gif eenmaal in mijn aderen stroomde, was het net of er een zware vloeistof door mijn lijf gepompt werd. Mijn benen voelden gelijk zwaar aan. Halverwege de eerste zak (totaal 3 zakken)  kreeg ik een heel licht gevoel in mijn hoofd, mijn neusholte begon hevig te prikkelen. Heel ongemakkelijk allemaal.
De verpleegster zei dat het normaal was, dat het zo weer weg zou trekken. Inderdaad, als de zak leeg is zijn de vervelende gevoelens weg.
De tweede en derde zak gaan er vrij soepel in. Ik ben klaar en mag naar huis. Ik groet de oudere dame tegenover mij die een terugkerende borstkanker te lijf gaat. Zulke dingen wil ik gewoon niet graag horen. De verpleegster bemoedigende mij nog met de mededeling dat ze 90 % van borstkankerpatiënten nooit meer terug ziet, dus waar de kanker niet terugkeerde.
Dat hoor ik liever, hoewel mijn gezond verstand wel weet dat het ook heel anders kan lopen.
Maar wat is gezond verstand op dit moment.?

Mijn zus Anneke zet me weer bij huis af. Mijn benen voelen nog steeds zo zwaar aan, dat ik gelijk op de bank ga liggen. Rond 17.00 uur kom ik aan in Ten Boer bij Frits en Froukje. Het duurt niet lang of ik lig al in het keurig opgemaakte logeerbed.


Eten lukt me niet, heb zelfs 4 keer overgegeven.
Hondsberoerd ben ik weer, brr.

Rond 22.00 uur val ik eindelijk in slaap en heb een gat in de dag geslapen.
Als ik wakker wordt ben ik niet misselijk,... wat een geluk.
Toch zijn de dinsdag, de woensdag en de donderdag dagen die niet gemakkelijk waren.
In het begin was ik in vlagen misselijk, nu ben ik in vlagen niet misselijk. Al met al lig ik veel op bed en slaap veel. De kuren worden langzamerhand zwaarder.
                               
               -----------------------------------------------------------------------

Maar het is nu zaterdag en de zon schijnt. Vandaag heb ik weer boodschapjes gedaan.
Even naar de bloemist, 50 % korting,.. daar moet ik bij zijn. (tuinfreakje)

Twee bakjes met eenjarige plantjes die inmiddels lelijk zijn geworden moeten eruit en de bergthee, heide en klimop, die bestand zijn tegen de winter, erin. Vroeger kon ik de hele dag in de tuin bezig zijn. Maar nu even niet,  pff ben moe, moet eerst weer liggen.

Mijn plantjes zijn klaar voor de winter, ik doe de rolgordijnen dicht, 20.00 uur, het is al donker.
Zal ik een kaarsje aan doen. Ja dat ga ik doen.
Even Family7 kijken op tv, even genieten van mensen die zingen over Gods grootheid. Want het maken van zoveel mooie plantjes en bloemen, zelfs voor de winter, dat is pas GROOTS,..daar kan geen mens tegenop!!