Pagina's

zondag 22 juli 2012

* Nieuw leven

Het was een wiebelige week, afgelopen week. Zondagavond laat, na een gezellig bezoekje van vrienden, ben ik ziek geworden. Maandag de hele dag op bed gelegen. Een zomergriep werd er geopperd, maar ik denk dat ik iets verkeerds heb gegeten die zondagmiddag.
Maar goed, heb alles eruit gegooid. De hele dag naar het toilet gerend en veel geslapen, ik dacht nog,.. een voorproefje van de Chemo.

Dinsdag nog steeds geen 100% en begin me een beetje een dweil te voelen. Woensdag toch maar even naar de huisarts geweest en heb tabletjes gekregen om de diarree te stoppen. Ben gewoon een beetje kwetsbaar op dit moment. Gelukkig helpen de pilletjes prima. Dat is maar goed ook want midden in de nacht 03.45 uur (donderdagmorgen) krijg ik een telefoontje. Ik schrik wakker en loop slaapdronken door het huis om de telefoon op te pakken. "Met Carolien" zeg ik zachtjes "Gefeliciteerd met je derde kleinkind" zegt Peter enthousiast aan de andere kant van de lijn. Ik zeg "hé is het al geboren"? "Ja" zegt Peter, alles is prima gegaan en moeder en kind zijn kerngezond". Krijg zelfs mijn dochter aan de lijn. Wat een kanjer die dochter van mij. Binnen een paar uur zet ze weer een pracht van een dochter op de wereld. Ik glim van trots.

Grote zus Tessa 

 Kleinkind Lynn
-














Probeer nog even te slapen maar dat lukt natuurlijk niet, na zo'n wonder ben je gewoon klaarwakker. Ondertussen drijft er een flinke onweersbui over mijn huis. Mijn hele slaapkamer wordt verlicht door de flitsen, en er volgen een paar spetterende knallen. Nou ja zeg, maar even het raam dicht doen. Het is flink raak daar boven. Heel langzaam trekt de bui over naar de zee. Het duurt niet lang of het is stil buiten, muisstil, en dan ineens hoor ik ze weer, de vogels, volop in koor. Zo van, ... wakker blijven, je hebt een nieuw kleinkind, een nieuw leven. Wat een zegen. 
Weer mag ik zeggen,
"Thank you lord".


2 opmerkingen:

  1. Ha lieve tante...
    Wat een prachtig nieuws...een gezond meisje, wederom oma! Dat moet een hele mooie dankbare onderbreking zijn van deze roerige periode.
    Hoorde dat Wendy en jij meteen in de auto gestapt zijn. Heerlijk dat dat kan. Wat kan het leven soms een achtbaan zijn he!
    Dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha lieve nicht, inderdaad geweldig nieuws, ben heel dankbaar dat alles weer goed is gegaan.
      Ja de achtbaan is inmiddels bekend terrein geworden.
      Maar dit is een opstekker ;-)
      liefs Carolien

      Verwijderen