Zingend vogeltje

Als ik wakker word, ben ik niet het zingende vogeltje. 

Ik ben wakker maar daar is het ook mee gezegd. 

Eerst koffie en dan wat naar buiten turen. 

Mijn vaste ritueel is om 8 uur Joyce Meyer kijken met de poes op schoot, die wel heel blij is dat ik wakker ben. 

Somberheid en daarbij wat mopperen is s'morgens mijn grootste struikelblok. 

Maar het is ook de grootste overwinning als dat weer voorbij is. 

Gelukkig heeft niemand er last, behalve ikzelf. 

Toen ik vanmorgen achter mijn bureau ging zitten, en God al pratend en lezend mijn mopperige dag voor Hem neerlegde, had ik het gevoel had dat Hij mij zachtjes bij de oor pakte en zei, "stil es" 

Op de achtergrond hoor ik de vogels uit volle borst zingen. 

"Nu even niet meer mopperen, maar lekker zingen, Ik zorg ook voor jou".

Dus ik besluit om muziek aan te doen en mee te zingen.

Daar word ik pas echt blij van. 

Jippie, ben er weer. 

Neer liggen

Soms zie ik ineens een traan op de binnenkant van mijn bril. 

Het stille verdriet in mij houdt zich niet stil. 

Mijn gevoel zegt, nee dit wil ik allemaal niet,

U weet het Heer,  U bent het Die naar mij omziet. 

Uw woord is als een lamp op mijn voet, 

want verder kijken

dat is iets wat ik nu niet doen moet. 

Het machteloze slaat op mijn lichaam.

soms zo moe dat ik niet wil opstaan. 

Wat staat mij in het leven allemaal te wachten. 

Het zijn de dreunen van de boze machten. 

Die mij onderuit willen halen, met grote leugens en rotte verhalen. 

God is gelukkig veel groter en  vermaand mij,..

"Jij zal niet wankelen en je blijf staande naast Mij, 

Zolang je dagelijks neerligt bij Mij, blijft je hart ondanks alles gewoon vrolijk en blij." 

Ik veeg dat ene traantje van mijn bril, 

Here God, ik zal doen wat U wil. 

En als ik niet wil liggen Heer,

duw mij dan zachtjes neer.

Psalm 23