Och,.. tijdens het lezen van mijn eigen blog branden de tranen in mijn ogen.
Ik had hem al zolang niet meer gelezen, ik kan en ik wil er niet om heen.
In het gat van 6 jaar niet schrijven, schuilt toch meer verdriet dan verwacht en dat verdriet heeft zijn weg nog niet helemaal gevonden. Ik laat het gebeuren.
In het gat van 6 jaar niet schrijven, schuilt toch meer verdriet dan verwacht en dat verdriet heeft zijn weg nog niet helemaal gevonden. Ik laat het gebeuren.
Er komen tranen als ik lees over mijn oudste zus *Anneke die zo vaak met me mee was naar het ziekenhuis.
Anneke die mij altijd moed in sprak, die altijd zorgde voor een humoristische opmerking in een wachtkamer, dan keken we elkaar aan en schoten we in de lach.
Ze was 7 jaar ouder, ik heb veel mooie en verdrietige dingen met haar meegemaakt.
In mei 2017 is ze overleden aan de gevolgen van slokdarmkanker, 63 jaar oud is ze geworden.
Tranen om mijn broer Johan, die niet zo vaak voorkomt in mijn blog. Hij vond het namelijk heel lastig om mij te zien strijden tijdens de chemotherapie. Hij wilde mij heel graag op een andere manier helpen, maar ik koos voor een reguliere behandeling, daardoor liepen onze paden uiteen,..en plotseling was hij er niet meer.
Hij kreeg een ernstige bloeding in de buik en overleed een paar uur erna. Johan is in 2016 overleden en mocht maar 60 jaar worden.
Ik zie mijn *moeder voorbij komen op een foto, ze is bezig in mijn tuin tijdens mijn chemokuur.
Ik haal de foto dichtbij en zie verdriet in haar ogen maar ik zie haar ook denken, " mijn dochter is sterk, ze redt het wel"
Op die foto wist ze nog niet dat ze twee van haar kinderen zou verliezen.
Mijn moeder overleed eind 2017 aan de gevolgen van darmkanker, 90 jaar mocht ze worden.
Ik kom later terug op de laatste weken van mijn moeders leven.
Ik haal de foto dichtbij en zie verdriet in haar ogen maar ik zie haar ook denken, " mijn dochter is sterk, ze redt het wel"
Op die foto wist ze nog niet dat ze twee van haar kinderen zou verliezen.
Mijn moeder overleed eind 2017 aan de gevolgen van darmkanker, 90 jaar mocht ze worden.
Ik kom later terug op de laatste weken van mijn moeders leven.
Ik weet het,.. het leven gaan door, maar ik mis ze.
En dan nog verder terug naar 2013 mijn zwager Klaas die al jaren een strijd tegen leukemie moet voeren, gelukkig is hij er nog steeds en blijft moedig door strijden.
En de hersenbloeding van mijn andere zus Anita in 2015 waarna het struikelen en opstaan is.
Tevens zijn er ook tranen van geluk en voel een brede glimlacht om mijn mond tevoorschijn komen om de berichten over mijn kleinkinderen.
Tevens zijn er ook tranen van geluk en voel een brede glimlacht om mijn mond tevoorschijn komen om de berichten over mijn kleinkinderen.
Hoe prachtig ze zijn, hoe kleine lieve woordjes diep hun weg hebben gebaand en zaadjes van liefde hebben gelegd in mijn hart voor hen.
Ik ben een biddende oma, en weet hoe ver ze ook van mij vandaan zijn, Hij let op ze.
En niet te vergeten, de geboorte van mijn kleinzoon Jesse in 2014 daar kom ik zeker op terug met zijn inmiddels 4 jaar oude prachtige prietpraat.
Ik ben een biddende oma, en weet hoe ver ze ook van mij vandaan zijn, Hij let op ze.
En niet te vergeten, de geboorte van mijn kleinzoon Jesse in 2014 daar kom ik zeker op terug met zijn inmiddels 4 jaar oude prachtige prietpraat.
Het levensbootje waar ik in zat heeft heel wat doorstaan de afgelopen jaren.
Soms waren er donkere wolken, er waren stormen, er was regen die om mij heen naar beneden kletterde, er waren lichtflitsen die mij soms verblinden, of er was mist wat mij uit de koers dreef.
En heel soms lag het bootje zo diep in het water, dat ik me moest vast klampen om niet overboord te worden geslingerd.
Maar ik was al die tijd niet alleen op mijn bootje, Hij was er bij en Hij bestraft de wind en het water werd stil.
Langzaam vaar ik weer in rustige wateren, en ik word steeds stiller over
Zijn grootheid.
Langzaam vaar ik weer in rustige wateren, en ik word steeds stiller over
Zijn grootheid.
- Eerste bestraling en gesprek met oncoloog
* zie blog 20 augustus 2912
- Vakantie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten