Familiedag

Ons jaarlijks uitje met de familie is altijd een happening. 

We proberen een plekje te organiseren zodat iedereen het leuk heeft, maar dat valt niet mee. 

Aangezien de leeftijd verschillen best groot zijn is er behoefte aan een ballenbak en glijbaantjes voor baby's en griezelattracties en hoge 8 banen voor de groten. 

De oudjes (waar onder ikzelf meegerekend) lopen gewoon mee en genieten. 

Mijn oudste kleindochter

(14 jaar) wil natuurlijk niet meer op de foto, maar heb haar toch gespot, vreselijk zegt ze, terwijl het een beauty is.

De jongste (1 jaar) krijgt alle aandacht.  Zeker van mijn dochter uit Zeeland en haar dochters, want ze zien hem veel te weinig. 

We rennen allemaal achter hem aan, want hij kent geen gevaar, en zwaait alles  weg. 

Uitgeput van alle emoties, plof ik aan het einde van de dag op de bank, en dan het leukst, foto's kijken. 

Och wat heb ik toch een heerlijk 

gezin. 

Ben God dankbaar voor mijn kinderen en kleinkinderen. 

Sterrenhemel

Vandaag was het weer een hele warme dag. De hele week is het mooi weer geweest.

Zelfs de avonden zijn heerlijk. Hoewel het om kwart voor 9 al donker is, is het op mijn dakterras goed vertoeven. 

Met kaarsjes en een aansteker ga ik naar boven en nestel ik mij in mijn hartman tuinstoel. 

Die stoelen zijn inmiddels al wel 20 jaar oud maar doen het nog prima. Mijn dochter zegt welles koop toch wat nieuws, maar wat nog goed is doe ik niet weg. Verspilling past niet bij mij.

Als ik eenmaal lekker zit, met een zak chips naast mij doe ik mijn hartman stoel achterover en geniet van de sterrenhemel, hoe langer ik kijk hoe meer sterren ik zie. Weer verbaas ik mij over de schepping. Hoe is het toch mogelijk dat die sterren zoveel lichtjaren van ons vandaan zijn. 

Op het zelfde moment hoor ik in de verte ,"Ola paloma blanca" klinken. Er is iets te doen in het centrum en dat hoor ik hier in de verte. 

Het feestgedruis trekt mij niet. Hier zitten, de rust, de sterren, de stilte dat vind ik heerlijk.

Alleen jammer van de muggen die mijn benen zo lekker vinden, de vleermuizen die net als zwaluwen scheren over mijn hoofd, de langpootmug die tegen mijn raam jengelt "ik wil er in", en dan nog de naaktslak, die joost mag het weten hoe hij hier zo hoog terecht komt, waar ik bijna over uitglibber.

Maar ja dat hoort erbij, als je zo'n heerlijke plekje hebt, accepteert je die kleine ongemakken.                 

Kortom ik geniet!

Jarig

Mijn jongste dochter zegt regelmatig " mam, ik ga steeds meer op je letten". 

Of dat nodig is weet ik niet, maar aangezien ik weer een jaartje ouder ben geworden,  komen er toch af en toe wat rare dingen naar boven. 

Zoals dingen vergeten, sleutels kwijt zijn, warrig zijn, teveel piekeren, kortom wat extra zorg is dus welkom. 

Want het is natuurlijk helemaal niet leuk om te ontdekken dat het vuur onder de gekookte eieren nog aanstaat als ik gezellig rond loop in de Kruitvat en dat pas ontdek als ik (gelukkig op tijd) weer terugkom in een blauwe mist die ontzettend lekker ruikt. 

Weken heeft de geur mij er aan herinnerd dat ik op moet letten. 

Of ik stap in de auto, en onderweg denk ik, wat moest ik ook weer doen 😀

Ben het wel met mijn dochter eens, zoals ik vroeger om haar dacht of alles goed ging, denkt ze nu om mij. Maar wat ben ik blij dat ik toch weer jarig ben. Wellicht met een beetje zorg en wat door de vingers zien van de dochter, maar ik ben er nog steeds. 

Jippie 63 jaar