Dat is niet zonder reden, want om 10 over 8 komen mijn kleinkinderen langs mijn huis fietsen om naar school te gaan.
Terwijl ik naar de brug zit te kijken, zie ik Floortje en Jesse aankomen fietsen, het is een hoge brug, waardoor ze bovenop stil komen te staan. Maar ze weten dat ik er sta dus ze draaien zich om en zwaaien uitgebreid naar mij en er waaien 2 handkusjes mijn kant op.
Dan laten ze zich van de hoge brug afglijden en gaan met een flinke gang richting school.
Ik ben oma en natuurlijk denk ik oei, gaat het allemaal goed.
Maar ik kan ze niet volgen of beschermen, daar heb ik een hemelse Vader voor.
Geloof maar dat ik daar vaak aan de bel trek voor al mijn 5 kleinkinderen.
En dan mag ik ze loslaten.
