De kinderen waren al naar school, toen ik een telefoontje kreeg dat het kindje geboren was, alles was goed gegaan.
God zij dank!
Schoonzoon vroeg mij of ik de kinderen van school wilde halen en met ze naar het ziekenhuis wilde komen. Dat hoef je mij geen twee keer te vragen.
Ik stap in de auto en ga op weg naar hun school.
Ik klop op de deur van de klas van Floortje, terwijl de juf open doet, staren er 25 paar oogjes mijn kant op.
Ik zeg "mag ik Floortje mee, want haar broertje is geboren." Er gaat een gejuich op en Floortje rent naar me toe. "echt waar oma" vraagt ze. "Ja lieverd, we gaan er nu gelijk heen, nog even Jesse halen."
Ook in de klas van Jesse is er gejuich. Jesse komt met traantjes in zijn ogen naar mij toe. " Ik wil ook mee oma" zegt hij.
"Jazeker we gaan met z'n drieëtjes naar het ziekenhuis."
We sluiten de deur van de klas en gaan op weg naar het umcg. Onderweg wordt er gespeculeerd over de naam, ze kunnen haast niet wachten tot ze hun broertje zien.
Dan zitten we in de grote hal te wachten tot de kersverse vader ze op komt halen.
Papa komt ze tegemoet, ze rennen naar hem toe, de spanning is zo hoog, "ga maar " zei ik. "haal me maar als jullie klaar zijn."
Nog geen paar minuutjes later komen Floortje en Jesse rennend naar mij toe, "kom oma snel, je moet Iwan zien." Vol trots laten ze mij hun broertje zien.
Wat een wonder, zo bijzonder, mijn 5de kleinkind.
Weer zo'n mooie kindje, ik kijk Wendy vol trots aan, je hebt het toch maar weer gedaan. Topper!
