Het schilderen of behangen van muren, het repareren van iets wat stuk is, een luxaflex ophangen, een trap helemaal opknappen, zelfs een paadje opnieuw bestraten draai ik mijn hand niet voor om.
Dus ik kan met een beetje trots mezelf wel een klusjes vrouw noemen.
Ik dokter graag van alles zelf uit, en als het niet lukt ga ik you-tubben 😀
Het gaat ook welles fout, dan valt er iets kapot, of krijg ik iets niet meer in elkaar, of de klus is gewoon te hoog gegrepen.
En hou op over handleidingen, dat is echt een kriem voor mij.
Ik kan me niet concentreren op die kleine kriebel lettertjes. Het begint al te jeuken bij blad 1 dan ga ik al denken dit gaat me niet lukken. Ik lees dan wel verder, maar mijn hoofd zeg nee nee nee, het is vol.
Ok ok.. en nu?
Even zitten en logisch nadenken, nog even zitten, nog even nadenken en na een tijdje is het er weer, ruimte in mijn hoofd en pak het weer op.
Met boormachine in de hand loop ik naar boven, er moeten gaatjes in de muur geboord worden voor een extra plank in de voorraad kast.
Na een kwartiertje is de klus geklaard. Mijn haar is kleddernat van de zweet, ik ruik niet al te fris, maar de plank hangt en hoe, er kan wel een olifant op zitten.
Jippie het is weer gelukt.
