Hoewel het nu alweer 9 jaar geleden is dat ik borstkanker heb gehad en mijn leven weer helemaal normaal is, is de mammografie altijd weer een dingetje.
Het onderzoek vind ik al niet te doen, het trekken en het platdrukken van je borsten is in mijn ogen de meest vrouwonvriendelijk onderzoek.
Maar je doet het toch, omdat het je weer moment van geruststelling geeft.
Natuurlijk ben ik super dankbaar dat ik nog steeds kankervrij ben, dat ik geen nare gevolgen heb over gehouden van de chemotherapie en van de bestralingen.
Ik worstel wel af en toe met vergeetachtigheid, maar dat is te overzien, en komt ook welles goed uit 😉
Dus we gaan er weer voor, borst vooruit en tanden op elkaar.
Ps: alles was ok!
