3750 stappen inmiddels gehad. Ik moet nog heel wat stappen zetten tot ik die fel begeerde 10.000 stappen heb gemaakt.
Van wie moet ik dat eigenlijk, zit ik te denken.
Mijn mobiel verteld mij van alles over mij.
Dit is je BMI, dit heb je nodig per dag, zo zie je het er het beste uit, en eet je genoeg fruit, en wat is nu je gewicht???
Men, ik ben toch zò ook gewoon een leuk wicht?
Natuurlijk is het goed om te bewegen, gezond te eten. Maar ik merk wel dat mijn mobiel meer invloed op mij heeft dan mij lief is.
Voedingscentrum heeft al uren mijn aandacht, en kan daardoor ook een maatje kleiner dragen.
En toch is er weer die
Jojo die mij om de oren slaat.
Heeft het toch met mijn oren te maken, dat het wat daar tussen zit, soms behoorlijk in de war is?
Dat ik me gewoon geliefd wil voelen, daar heeft mijn mobiel niks mee. Die staat dan met zijn oren te flapperen.
Mindfullnes is een hipe tegenwoordig, als het tè vol wordt tussen de oren, moet je daar mee starten zegt men, maar wie is die men eigenlijk?
Al die recepten, dieet en gezondheids goeroes leven er op los online, en houden mij voor gek als ze zeggen dat het om wilskracht gaat.
Want die heb ik wel voor een periode, maar daarna?
Aanmoedigingen wat uit mijn slimme telefoon komt, is niet te vergelijken met Gods vrede.
Pff.. Ik ga maar ff zitten, open mijn handen en vraag, "Wilt U aub deze gezellige, volle, leuk meid, geven wat ze echt nodig heeft.
U bent mijn maker, repareer maar wat stuk is."
Zoals ik regelmatig op mijn mobiel kijk, zo neemt Jezus altijd tijd voor mij en is één en al oor.
God is altijd online.
