Pagina's

donderdag 9 april 2020

Uitzicht


God laat soms prachtige dingen zien in de natuur, zo ook vanmorgen.

Ondanks dat ik een heerlijke tuin heb, voelt het soms als opgesloten en zonder uitzicht.
Daarom vanmorgen even lekker op mijn fiets door het mooie Groninger landschap.

Ik geniet van de prachtige kronkelpaadjes door de weilanden. Helaas moet ik nu regelmatig afstappen voor een tegenligger om de 1.5 m afstand te bewaren.
De schapen die ik zie grazen weten niks van wat er gaande is in de wereld.

De vogels die langs mij heen scheren, hebben de grootste lol.
De hemelse blauwe lucht waar ik maar 1 streep van een vliegtuig zie, doet mij erkennen dat er een groot probleem
heerst.


In mijn gedachten vraag ik oprecht aan de Heer, "wat is toch de bedoeling van al dat leed en deze virus? "

Toen ik even later, langs de kant van een kronkelpad, een hokje zag staan en op het bankje plaats nam, zag ik tot mijn verbazing een kleine cirkel waar ik door heen kon kijken,




En Hij liet mij zien...

"Ook al zie jij maar een gedeelte en soms geen uitzicht,  maar weet dat IK alles overzie, wees niet bezorgd!" 


Gezegende Paasdagen.



zaterdag 4 april 2020

Dubbele kus



Kleinkinderen zijn een onderdeel van mijn leven.
We zien elkaar regelmatig en soms ook maar heel even.


En dan ineens is er corona en moeten we afstand nemen,
dat vraagt natuurlijk om problemen. 


Want zo zit een oma niet in elkaar
maar ik weet ook: in elk kusje schuilt een groot gevaar. 


Ik zie de kleintjes voor het huis staan
en krijg de alle dikste kus via het raam.


Daar moeten we het mee doen,
geen echte knuffel of een zoen.


Ik zwaai ze enthousiast uit,
na nog een kus op de autoruit. 


Dat ik een traan weg moet pinken, 
zal je vast niet raar in de oren klinken. 


Er is zoveel gemis, bij zoveel mensen.
Alles in mij wil dit virus wegwensen. 


Maar de kusjes op mijn dubbel raam, 
heeft voor deze dag weer wonderen gedaan.