Pagina's

maandag 15 april 2024

Zingend vogeltje

Als ik wakker word, ben ik niet het zingende vogeltje. 
Ik ben wakker maar daar is het ook mee gezegd. 
Eerst koffie en dan wat naar buiten turen. 


Mijn vaste ritueel is om 8 uur Joyce Meyer kijken met de poes op schoot, die wel heel blij is dat ik wakker ben. 

Somberheid en daarbij wat mopperen is s'morgens mijn grootste struikelblok. 
Maar het is ook de grootste overwinning als dat weer voorbij is. 
Gelukkig heeft niemand er last, behalve ikzelf. 

Toen ik vanmorgen achter mijn bureau ging zitten, en God al pratend en lezend mijn mopperige dag voor Hem neerlegde, had ik het gevoel had dat Hij mij zachtjes bij de oor pakte en zei, "stil es" 

Op de achtergrond hoor ik de vogels uit volle borst zingen. 
"Nu even niet meer mopperen, maar lekker zingen, Ik zorg ook voor jou".

Dus ik besluit om muziek aan te doen en mee te zingen.
Daar word ik pas echt blij van. 
Jippie, ben er weer. 





maandag 8 april 2024

Neer liggen

Soms zie ik ineens een traan op de binnenkant van mijn bril. 
Het stille verdriet in mij houdt zich niet stil. 

Mijn gevoel zegt, nee dit wil ik allemaal niet,
U weet het Heer,  U bent het Die naar mij omziet. 

Uw woord is als een lamp op mijn voet, 
want verder kijken
dat is iets wat ik nu niet doen moet. 

Het machteloze slaat op mijn lichaam.
soms zo moe dat ik niet wil opstaan. 

Wat staat mij in het leven allemaal te wachten. 
Het zijn de dreunen van de boze machten. 

Die mij onderuit willen halen, met grote leugens en rotte verhalen. 

God is gelukkig veel groter en  vermaand mij,..
"Jij zal niet wankelen en je blijf staande naast Mij, 
Zolang je dagelijks neerligt bij Mij, blijft je hart ondanks alles gewoon vrolijk en blij." 

Ik veeg dat ene traantje van mijn bril, 
Here God, ik zal doen wat U wil. 
En als ik niet wil liggen Heer,
duw mij dan zachtjes neer.

Psalm 23 

zaterdag 30 maart 2024

Stilte

Goedemorgen, het is stille zaterdag vandaag, stil worden voor wat Jezus voor ons heeft gedaan, en stil was het rond Zijn graf. Wat een doodse stilte moet dat zijn geweest, alle verwachtingen waren ineens doodgezwegen, geen hoop geen toekomst geen perspectief meer. Zij wisten niet dat Jezus écht op zou staan. 

Stil zijn in deze tijd is heel lastig er is altijd rumoer om ons heen of in ons hoofd, de wereld kan niet meer stil zijn, maar toch is het kiezen om vandaag stil te zijn.  

Gelukkig weten wij dat we morgen niet meer stil hoeven te zijn, dat we mogen juichen omdat Hij is opgestaan uit de dood. Tot die tijd wil ik stil zijn van verwondering en diep ontzag voor Zijn offer. 

In stilte stuur ik jou dit bericht om je te laten weten, Hij heeft het ook voor jou gedaan, en de Heer noemt zachtjes jouw naam, .......... ik geef om jou. 

Fijne 🤫 stille zaterdag,
en voor morgen gezegende paasdagen. 

zaterdag 2 maart 2024

Nachtmerrie

De hoop dat het toch nog goed zou komen, heb ik lang gekoesterd. Gebeden die ik als moeder dagelijks voor mijn kinderen en kleinkinderen voor Gods troon leg.
 
Ze zeggen zo vaak
" kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen" en inderdaad, het is zo, ik heb het ontdekt. 

Maar ik houd me vast aan alleen vandaag. 
God geeft elke dag genoeg genade voor 1 dag. 

Ik wou dat deze mooi rode wekker mij wakker rinkelt en mij uit deze nachtmerrie laat ontwaken. 

Keuzes die kinderen maken, betekend liggen op een kussen met bange ogen die de slaap niet kunnen vatten, een hart die bloed vanwege de gevolgen. 

En toch in het donker bent U daar Heer en U zegt" geef het aan Mij" 
Alstublieft Heer het is aan U, het is mij veel en veel te zwaar. 
Ik laat het los. 

Gelukkig, morgen is er weer een nieuwe dag. 




vrijdag 2 februari 2024

Zeeland brug


Vrijdagmorgen stapte ik moedig in de auto, de navigatie aan op naar Sas van Gent. Ik had een geweldige TOV week meegemaakt en vanuit krimpen aan de IJssel ga ik richting mijn dochter in Zeeland. 
Dus ik kwam nu natuurlijk van een andere kant.
Ook had ik niet in de gaten dat ik een nog  grotere angst als de westerscheldetunnel in de ogen moest kijken.🫣

De rit ging voorspoedig en er waren geen problemen op de ring van Rotterdam,  Dordrecht passeerde ik zonder problemen en ik dacht dit gaat helemaal goed komen. Ik was de Heer inmiddels aan het bedanken dat alles zo goed ging. 
Toen ineens dook hij op,
In de verte....
Mijn hart stond bijna stil, dit had ik niet verwacht, dit is een plaat in de zee zonder omheining, waar ik altijd bang voor was geweest en nu moest ik hier overheen, dit is nog erger dan de  tunnel door het water, maar ik kon niet meer terug, de vijand stond tegenover mij. 
Met zweet in de handen volgde ik mijn pad, langzaam ging de weg omhoog,  rustig klom mijn autootje de brug op en ik zei Heer U bent bij mij. Phooeee!! 
Op de brug zag ik dat er (natuurlijk) wel omheining was, en dat ik veilig was, wat een geruststelling. 
De hele lange brug van 5 km voelde ik mij veilig.
Maar oh wat een uitdaging was dat. 

maandag 1 januari 2024

Neem mijn hand

De eerste maand van het jaar,
31 dagen lang staan voor mij klaar.

Wat zijn Gods plannen voor dit seizoen in mijn leven,
En wat is mijn eigen streven?

Ga ik meer luisteren naar wat Hij van mij wil,
of sta ik teveel bij moeilijke dingen stil.

Zijn vrede wil ik ervaren, 
waardoor mijn wolk van gepieker zal opklaren. 

Deze maand geeft zo weinig licht, 
en de lente is nog niet lang niet inzicht.

Ik wil zo graag een stabiel recht pad,
al die stenen en hobbels ben ik zo zat. 

Maar dan leer ik niks en groei ik niet,
God weet wat ik nodig heb en spaart mij daarom niet. 

Tijdens al die hobbels en pijn, 
wil ik alleen maar bij U zijn. 

Neem mijn hand lieve Heer,
en toon mij Uw plan telkens weer. 



woensdag 20 december 2023

Knuffelkat

Coco, zo heet mij poes 
Is alweer ruim 2 jaar bij mij. 
Sep 2021 heb ik haar opgehaald, omdat ik graag met een kat knuffel en misschien wat kattenliefde terug kon verwachten. 


Helaas is ze niet een kat die graag geknuffeld wordt. 
Ook geeft ze geen kopjes, ze spint niet, ze laat zich niet graag aaien, alleen op plekken waar zij het wil en op momenten wanneer zij het wil. 
Pootjes mag ik niet aankomen, als ik haar verkeerd aai, krijg ik een tik van haar poot. 

Ze ligt het liefst op de vensterbank, heerlijk warm boven de verwarring. 

Soms als ze goed gehumeurd is, gaat ze verleidelijk liggen en dan mag ik haar kriebelen. 
Ondanks dat ze eigenzinnig is, soms wat gemeen reageert, heeft ze het hart op de goede plek. 😀